Elementenmethode vs Traditioneel: Begroten anno nu

In de woning- en utiliteitsbouw worden al decennialang projecten begroot en aangeboden volgens de STABU-systematiek. Beter bekend als traditioneel begroten. Om al in een eerder stadium en sneller inzicht te krijgen in de projectkosten stappen steeds meer aannemers over naar begroten volgens de elementenmethode. Wat zijn daar de voordelen van en waarom wordt er nog steeds traditioneel begroot?

Traditioneel begroten

Bij traditioneel begroten berekenen aannemers op detail- cq. regelniveau op basis van alle werkzaamheden (beton-, staal-, metsel-, timmerwerk etc.) en te verwerken materialen de totale bouwkosten. Inclusief de indirecte bouwplaats- en toeslagen. Voor deze methode is al vrij vroeg in het proces gedetailleerde informatie nodig (en deze informatie is er vaak nog niet), terwijl het tevens een arbeidsintensief proces is. Zeker als een project daarna niet gewonnen wordt. In het kader van nieuwe samenwerkingsvormen en het toenemend gebruik van een BIM, willen opdrachtgevers en hun adviseur steeds eerder inzicht in de totale kosten. Op die behoefte is met traditioneel begroten moeilijk in te spelen.

Elementenmethode

Bij de elementenmethode worden alle kostenposten gekoppeld aan elementen of zelfs gebouwonderdelen, waardoor men per stuk, m2 en m3 kan begroten. Daardoor is het makkelijker en dus sneller mogelijk om al in een vroege projectfase (VO en DO) op basis van minder informatie een vrij betrouwbare kostenraming te maken. Zeker als de betreffende aannemer gebruik kan maken van een moederbegroting en kostendatabase die op basis van jarenlange ervaring zijn opgebouwd. Omdat een 3D BIM ook wordt samengesteld op basis van elementen en gebouwonderdelen, sluit de elementenmethode veel beter aan op het toenemend gebruik daarvan.

Doorlooptijd verkorten

Net als in andere markten staat de bouwsector onder druk om de doorlooptijd te verkorten. Dat is zowel te realiseren met efficiëntere bouwmethoden, als optimalisaties tijdens de ontwerp- en voorbereidingsfasen. Twee voorbeelden daarvan zijn BIMmen en elementgebaseerd begroten. Daarvoor is echter goed inzicht in de kostenopbouw van alle gebouwonderdelen nodig en uiteraard software die de elementenmethode ondersteunt. Maar zo nodig ook het converteren van aanwezige kosteninformatie tussen beide methoden, dus de raming omzetten naar een traditionele begroting (conform bijvoorbeeld Stabu). Tenslotte helpen een moederbegroting en kostendatabase het begrotingsproces verder te versnellen.